Ե Ո Ւ Ք Ա Թ
Կամ, Քրիստոնէականը` բացատրուած երիտասարդներուն
Զրոյց Տասնվեցերորդ – Գլուխ Ա. ԿԸ ՀԱՒԱՏԱՄ ՀՕՐ ԱՍՏՈՒԾՈՅ (7)
Աստուածային Նախախնամութիւնը
Հարցում թիւ 50. Ո՞րն է մարդուն տեղը աստուածային Նախախնամութեան մէջ։
Աստուածային Նախախնամութիւնը չի կատարելագործեր ստեղծագործութիւնը անկախաբար մեզմէ. Ան մեզ կը հրաւիրէ գործակցելու ստեղծագործութեան աւարտումի գործընթացով։
Մարդը կրնայ մերժել Աստուծոյ կամքը, սակայն իրեն համար աւելի լաւ է ըլլալ Աստուծոյ սիրոյ գործիքը։ Մայր Թերեզա կ՛ըսէր. ՙԵս ուրիշ բան չեմ եթէ ոչ փոքրիկ մատիտ մը Տիրոջ ձեռքին մէջ. Կարող է տաշել կամ սրցնել մատիտը, կարող է միշտ գրել կամ գծել այն ինչ որ կ՛ուզէ եւ հոն ուր կ՛ուզէ։ Երբ գրուածքը կամ գծագրութիւնը լաւ են, անոր արժանիքը չենք ընծայեր մատիտին կամ օգտագործուած ատաղձին, այլ անոր որ զայն գործածեց։ՙ Նոյնիսկ եթէ Աստուած կը գործէ մեզի հետ եւ մեր միջոցաւ, սակայն երբեք շփոթելու չենք մեր ինքնուրոյն մտածմունքը, մեր ծրագիրներն ու գործընթացը, Աստուծոյ գործունէութեան հետ։ Աստուած պէտք չունի մեր աշխատանքին, որպէս թէ իրեն բան մը պիտի պակսէր եթէ մենք այդ գործը չընէինք։
| All the contents on this site are copyrighted ©. |